Nieuwkomers verdienen de kans om aan de slag te gaan. Werkenderwijs de taal te leren. Met andere mensen samen te werken.

Het tweede is dat statushouders ook een probleem hebben met wonen. Er zijn te weinig sociale huurwoningen voor te veel mensen die er graag in willen wonen. Statushouders verblijven daarom vaak noodgedwongen nog een tijd in een AZC. En asielzoekers in een sporthal of zelfs op een grasveld in Ter Apel. Dat kunnen we niet maken.

Doen wat we kunnen

Veel wethouders, burgemeesters, raadsleden, ambtenaren, vrijwilligers en mensen uit het maatschappelijk middenveld zetten zich in voor statushouders. Voor werk en een woning. Daarbij willen wij graag meehelpen en doen wat we kunnen.

Er is in ons land meer werk dan dat er mensen zijn. Maar waarom zouden we werknemers uit het buitenland hierheen halen als er nog zoveel statushouders langs de kant staan? Wij hebben plekken genoeg waar statushouders kunnen beginnen met werken in bijvoorbeeld de logistiek. En waarbij ze de kans krijgen om opgeleid te worden voor werk in de techniek, de zorg of andere sectoren.

We hebben ook op verschillende plekken in het land tijdelijke huisvesting gebouwd voor mensen die hier tijdelijk werken. Waarom zouden we statushouders nog langer in een AZC laten wonen als we binnen drie maanden een mooie woonplek voor hen kunnen neerzetten?

Met gedreven bestuurders

De oplossing ligt in een integrale aanpak op werken en wonen. Een zogeheten woon- en werkcarrière waarin een statushouder stap-voor-stap integreert in Nederland. 

Hiervoor hebben OTTO Work Force en KaFra Housing de handen ineengeslagen. Wij willen doen wat we kunnen om nieuwkomers de ruimte te geven. En we praten graag door met gedreven lokale bestuurders – van tussen de vijf en tien gemeenten – zodat we samen statushouders aan een baan en woonruimte gaan helpen. Wij zijn er klaar voor.