Flexmarkt kolumna Lipiec 2021

Mieszkania dla migrantów zarobkowych „w duchu” Roemera

Na początku tego roku Zespół ds. Promocji Zatrudnienia Migrantów Zarobkowych (Komisja Roemera) przedstawił propozycje dotyczące poprawy warunków pracy i życia migrantów zarobkowych. Teraz przyszła kolej na polityków. Frank van Gool (OTTO Work Force) w swojej rubryce w Flexmarkt wzywa kolegów z agencji pracy tymczasowej aby już teraz działali w duchu Roemera.

Parlament przyjął w lutym sprawozdanie komisji Roemera. Aby poprawić warunki pracy i życia migrantów zarobkowych, potrzebna jest konkretna polityka. W międzyczasie stało się jasne, że sytuacja zaczyna się pogarszać, zwłaszcza w dziedzinie zakwaterowania. Z różnych obliczeń wynika, że w naszym kraju nie ma przyzwoitych mieszkań dla około 150 tys. migrantów zarobkowych. Właściciele nieruchomości bez skrupułów wykorzystują ten fakt, wykupując zwykłe domy, „przerabiając” je, a następnie wynajmując za niebotyczne ceny. Około 45 000 domów w naszym kraju zostaje w ten sposób wycofanych z normalnego rynku mieszkaniowego i pozostaje poza zasięgiem np. osób kupujących domy po raz pierwszy.

Komisja Roemera wzywa do zapewnienia godnych warunków mieszkaniowych, w których każdy znajdzie miejsce dla siebie, oraz do oddzielenia umowy o pracę od umowy najmu. Zaapelowano zwłaszcza do władz miejskich, by zauważyły niedobór mieszkań wśród migrantów zarobkowych. Jeśli duża firma chce założyć centrum dystrybucyjne w gminie, natychmiast zostaje powitana kawą i ciastkiem przez lokalną władzę, pogardliwie zauważa Emile Roemer. Jeśli jednak organizacja mieszkaniowa chce zapewnić dobre warunki mieszkaniowe pracownikom centrum dystrybucyjnego, może o tym porozmawiać w ciągu trzech tygodni z urzędnikiem państwowym.

Trzy zalecenia zawarte w raporcie Komisji Roemera są następujące:

  1. Należy wprowadzić obowiązek certyfikacji agencji pracy tymczasowej oraz karę pieniężną dla zleceniodawców, którzy współpracują z agencjami pracy tymczasowej nieposiadającymi certyfikatu. (Musi też istnieć możliwość wprowadzenia zakazu dla nieuczciwego kierownictwa, aby uniemożliwić im zakładanie za każdym razem innej agencji pracy tymczasowej).

  2. Należy usprawnić rejestrację migrantów zarobkowych, tak aby wiadomo było, gdzie mieszkają. (W tym celu należy zmienić Podstawowy rejestr danych osobowych oraz Rejestr Osób bez statusu rezydenta. Nadzór należy do Krajowego Urzędu Danych Tożsamości, Organów Podatkowych i Instytutu Ubezpieczeń Pracowniczych - UWV).

  3. Należy poprawić warunki mieszkaniowe migrantów zarobkowych. (Aby uniknąć uzależnienia od pracodawcy, należy oddzielić umowę o pracę od umowy najmu. Ponadto gminy i prowincje muszą otrzymać więcej instrumentów gwarantujących jakość mieszkań.)

Oczywiście, przedsiębiorcom łatwo jest wskazać na Hagę i stwierdzić, że wdrożenie tej polityki zajmie trochę czasu, albo stwierdzić, że wiele gmin nie bierze na siebie odpowiedzialności – ale co z naszą własną odpowiedzialnością jako pracodawców? Co możemy zrobić, aby wywrzeć presję na władze gmin nie tylko w celu zapewnienia pracy, ale także w celu przyspieszenia procesu zakwaterowania migrantów zarobkowych? A co możemy zrobić sami, aby zakwaterowanie tych z nich którzy dla nas pracują, było „w duchu Roemera”, na przykład poprzez oddzielenie tegoż zakwaterowania od ich umowy o pracę?

Co możemy zrobić, aby wywrzeć presję na władze gmin nie tylko w kwestii zapewnienia pracy, ale także przyspieszenia procesu zakwaterowania migrantów zarobkowych?

Komisja Roemera pokazała nam, że trzeba wiele zrobić, aby poprawić sytuację migrantów zarobkowych. To nie jest tylko apel do rządu, ale także do naszego sektora: my także musimy wziąć na siebie odpowiedzialność; w zakresie pracy, czyli naszej podstawowej działalności, ale także w zakresie zakwaterowania. Nie przymykaj oczu na rzeczywistość – pojedź i sam zobacz, jak żyją Ci ludzie, zadając sobie jedno proste pytanie: jak chciałbyś być traktowany, gdybyś pracował w innym kraju?

  • Home
  • Kolumna Flexmarkt Lipiec 2021
quote