‘Door het gebrek aan visie en daadkracht zakt Den Haag steeds dieper weg in het moeras van mismanagement, brandjes blussen en gebrekkige communicatie. In ondernemerstaal: je krijgt je product niet verkocht, je personeel loopt weg en je klanten en stakeholders zijn het vertrouwen helemaal kwijt.

We kennen allemaal de opstapeling van affaires en crises van de afgelopen jaren. Maar – hoe ernstig ook – toeslagen, corona, koopkracht, asielzoekers of stikstof vormen niet eens het grootste probleem. De ernstigste crisis waar de Nederlandse politiek mee te maken heeft, is de vertrouwenscrisis. De mensen in het land vertrouwen de politiek niet meer. Beweringen worden in twijfel getrokken, beleid wordt weggehoond en politici worden belaagd. Het verwijt is dat Den Haag meer met zichzelf bezig is dan met de problemen in het land. Het politieke landschap is hopeloos versplinterd, coalities proberen amechtig te overleven, er wordt steeds nadrukkelijker op de man gespeeld en als er weer een nieuw probleem opduikt in de samenleving wordt er een commissie ingesteld. En als de nood echt aan de man komt, wordt Johan Remkes gebeld.

Met dit politieke pappen en nathouden wordt de maatschappelijke onrust alleen maar groter. Wat ons land nodig heeft, is leiderschap met visie en daadkracht. Leiders die zich richten op de volgende generatie, in plaats van de volgende verkiezingen. Die voor ogen hebben wat op de langere termijn het perspectief voor ons land is en het vermogen hebben om dat in daden om te zetten.