Op die dag, rond 16.00 uur, rende de zoon van een van de medewerkers hun kantoor binnen en riep dat er iets mis was met zijn vader. Adrian en Frank renden ernaartoe om de situatie te bekijken en toen ze de verlamde werknemer zagen, belden ze meteen een ambulance. Het bleek dat de man zichzelf had vergiftigd door het eten van gefermenteerde conserven. Bezorgd over het lot en de gevaarlijke bacteriële infectie van de werknemer, reden ze met hem mee van ziekenhuis naar ziekenhuis, in spanning wachtend of de dokters het leven van de man zouden kunnen redden. Tegen de ochtend bleek dat de reddingsoperatie was geslaagd en Adrian zou zich die eerste, bewogen werkdag de rest van zijn leven blijven herinneren.
Karina is een jaar na Adrian begonnen bij OTTO. Over het sollicitatiegesprek met Peter Verlegh vertelt ze alsof het gisteren was. Het bedrijf groeide in zo’n imponerend tempo dat ze de keuze had uit een aantal functies. Karina hoefde niet lang na te denken, omdat ze altijd al geïnteresseerd was in de organisatie van de dagelijkse kantoorwerkzaamheden. Dus begon ze met werken op de administratieve afdeling. De daaropvolgende 18 jaar hield ze de contracten van alle werknemers nauwlettend in de gaten en zorgde ze voor een goede doorstroming binnen het bedrijf. Tussendoor volgde ze scholingen over het Nederlandse arbeidsrecht. Op dit moment houdt ze zich bezig met processen rond de WAB en contractmanagement.
"Het waren ongelooflijke tijden," herinnert Karina zich, "we verdienden in guldens, leerden vreemde talen en nieuwe vaardigheden. Maar we hadden altijd in ons achterhoofd dat we terug zouden keren naar Polen. Zo vlogen het eerste, tweede en derde jaar voorbij. We hebben in Polen een huis gebouwd, maar daar zijn we nooit naartoe verhuisd."
Wie had gedacht dat dit voor deze twee jonge en verliefde studenten het begin zou zijn van een nieuwe fase in hun leven, dat ze een gelukkig gezin zouden stichten, twee geweldige kinderen zouden krijgen en vooral dat Duitsland en Nederland hun nieuwe thuis zouden worden. Ze gingen tenslotte maar een paar weken naar Nederland om tijdens hun vakantie wat bij te verdienen op een leliebedrijf. En ondanks de verschrikkelijke pijn in de rug zullen ze dit nooit vergeten en zijn ze blij dat hun leven zo is gelopen.
Over het antwoord op de vraag: "Wat houdt jullie al 20 jaar bij OTTO?", hoeven ze niet lang na te denken. Unaniem roemen ze de dynamiek en sfeer in het bedrijf. Karina gaat elke dag graag naar haar werk en ze voegt eraan toe dat ze zich nooit verveelt. Ze is trots dat OTTO andere uitzendbureaus altijd een stap voor is en als eerste nieuwe processen en wettelijke regelgeving invoert.
De samenleving staat over het algemeen kritisch tegenover migratie terwijl migratie onvermijdelijk is en een zekere mate van arbeidsmigratie noodzakelijk is voor de Nederlandse arbeidsmarkt. Dit negatieve sentiment wordt versterkt door de problemen die er zijn op het gebied van arbeidsmigratie.
De samenleving staat over het algemeen kritisch tegenover migratie terwijl migratie onvermijdelijk is en een zekere mate van arbeidsmigratie noodzakelijk is voor de Nederlandse arbeidsmarkt. Dit negatieve sentiment wordt versterkt door de
In zijn column voor Flexmarkt roept Frank van Gool de politiek op om nu eindelijk eens keuzes te maken. Sowieso moeten malafide uitzendbureaus veel harder aangepakt worden. Maar daarnaast moeten keuzes gemaakt worden met betrekking tot arbeidsmigratie. Van Gool roept op dit met urgentie te doen.
In zijn column voor Flexmarkt roept Frank van Gool de politiek op om nu eindelijk eens keuzes te maken. Sowieso moeten malafide uitzendbureaus veel harder aangepakt worden. Maar daarnaast moeten keuzes gemaakt worden met betrekking tot
Frank van Gool kwam deze week in het nieuws, omdat hij als enige ondernemer een vraag stelde tijdens het SBS6-verkiezingsdebat. In deze column voor Flexmarkt gaat hij in op de vraag waarom hij dat deed.
Frank van Gool kwam deze week in het nieuws, omdat hij als enige ondernemer een vraag stelde tijdens het SBS6-verkiezingsdebat. In deze column voor Flexmarkt gaat hij in op de vraag waarom hij dat deed.